Rijm
Ik was betoverd door haar charme
en droomde vaak hoe het zou zijn
om, als het rijm in dit kwatrijn,
ook haar eens innig te omarmen.
Verholen heb ik vele jaren
naar haar gesmacht. Helaas mijn paren
werd niet beoefend in haar bed
doch slechts als rijm in een couplet.
Ze is toen plotseling verhuisd.
Naar Groningen, naar Garrelsweer.
Mijn rijmen hebben zich gekruist
maar onze wegen mmmermeer.
Verstoken van haar stille lach
verloor ik me in zelfbeklag
en sedert deze onheilsdag
bleek ook mijn rijm geheel van slag.
Geen woord heb ik met haar gesproken,
ik weet niet eens of zij me zag.
Toch heeft ze mij het hart gebroken,
en ik het rijm van deze strofe.
Peter van den Tillaart
Uit: Licht zinnig, uitgeverij Opwenteling 1997
