zo meen ik dat ook jij bent
zoals de koelte s nacht langs lelies
en langs rozen
als wit koraal en parels diep in zee
zoals wat schoon en rustig schuilt
maar straalt wanneer ik schouwen wil
zo meen ik dat ook jij bent
als melk
als leem
en t bleke rood van vaal gesteent
of porselein
zoals wat ver is en gering
en lang vergeten voor het oud is
zoals een waskaars en een koekoek
en een oud boek en een glimlach
en wat onverwacht en zacht is en het eerste
en wat schuchter en verlangend en vrijgevig
gaaf maar broos is
zo meen ik dat ook jij bent
Jan Hanlo (1912-1969)
Uitgeverij Van Oorschot,Verzamelde gedichten 1970
